ترانسفورماتورهای قدرت
مقدمه
همانگونه که می دانیم افزایش ظرفیت انتقال توان نیروگاه و کاهش موثر تلفات انتقال ، مستلزم افزایش ولتاژ انتقال شبکه های قدرت می باشد . در عمل ، ساخت ژنراتورهای با ولتاژ خروجی بسیار بالا امکان پذیر نمی باشد و عموماً به خاطر مشکلات عایق بندی ژنراتورها ، این ولتاژ به مقدار 25 تا 30 کیلو ولت محدود می شود . این مشکل باعث می شود که جریان خروجی ژنراتورها ( بسته به مقدار تولیدی آنها ) بسیار زیاد شود ، در نتیجه برای رسیدن به قابلیت انتقال مورد نیاز و کاهش سطح مقطع خطوط انتقال ، باید از ولتاژهای انتقال بالا استفاده نمود . در اینجاست که اهمیت ترانسفورماتورهای قدرت آشکار می شود . بدین معنی که این وسائل با افزایش ولتاژ نیروگاه ها ، جریان خطوط انتقال کاهش پیدا می کند . علاوه بر آن ، ترانسفورماتور های قدرت نیروگاه همچون حائلی ، ژنراتورهای گران قیمت را از خطوط هوایی ( که همواره در معرض اضافه ولتاژ و خطرات جانبی می باشد . ) جدا می سازند . همچنین با توجه به اینکه عایق بندی سیم پیچهای ترانسفورماتور در مقابل امواج سیار ، ارزانتر و ساده تر از عایق بندی سیم پیچهای ژنراتور است ، در نتیجه با استفاده از این ترانسفورماتورها می توان صدمات احتمالی وارد شده از امواج سیار خطوط انتقال را بر روی ژنراتور ها به حداقل خود کاهش داد . ترانسفورماتورهای قدرت از نظر توان نامی ، محدوده وسیعی را در نظر می گیرند . که از ترانسفورماتورهای توزیع با قدرت نامی چند کیلو ولت آمپر شروع می شود و تا ترانسفورماتورهای بزرگ ، با قدرت نامی بیش از MVA 1000 ختم می گردد .
