قسمت های اصلی درساختمان ترانسفورماتورهای قدرت روغنی عبارتند از :
۱ – هسته یا مدار مغناطیسی
۲- سیم پیچ های اولیه وثانویه و …
۳ – تانک اصلی روغن
۴- بوشینگ ها برای خروج سر سیم های اولیه وثانویه
به جزء موارد فوق اجزای دیگری نیز به منظور اندازه گیری وحفاظت به شرح زیر وجود دارند:
۱- کنسرواتور یا منبع انبساط روغن
۲ – تپ چنجر
تاریخچه صنعت برق در ایران
در سال ۱۲۸۳ هجری شمسی با نصب ژنراتور KW400 توسط حاج امین الضرب در خیابان چراغ برق تهران استفاده از انرژی الکتریکی بصورت یک سیستم در ایران آغاز شد .تا سال ۱۳۳۸ تنها چند نیروگاه دیگر به ظرفیت های MW 6،MW8،MW 2 ، MW1 مورد بهره برداری قرار گرفتند.در سال ۱۳۳۸ نیروگاه طرشت با چهار واحد توربین بخار وتولید جمعاً MW50 بعنوان اساسی ترین منبع تولید قدرت در ایران بشمار می رفت .با تشکیل وزارت آب وبرق در سال ۱۳۴۳ که بعداً به وزارت نیرو تغییر نام یافت ، وظایف شرکتهای برق پراکنده به این وزارتخانه محول شد .در پایان سال ۱۳۸۸ ظرفیت نصب شده در کل کشور به بیش از MW50000 رسید که نشان دهنده حدود W 600 برای هر نفر بود
قسمت اعظم انرژی الکتریکی مورد نیاز انسان در تمام کشورهای جهان، توسط مراکز تولید مانند نیروگاههای بخاری، آبی و هسته ای تولید می شود. این مراکز دارای ها و آلترناتیوهای سه فاز هستند و ولتاژی که به وسیله ژنراتورها تولید می شود باید تا میزانی که مقرون به صرفه باشد جهت انتقال بالا برده شود. گاهی چندین مرکز تولید به وسیله شبکه ای به هم مرتبط می شوند تا انرژی الکتریکی موردنیاز را به طور مداوم و به مقدار کافی در شهرها و نواحی مختلف توزیع کنند. در محل های توزیع برای این اینکه ولتاژ قابل استفاده برای مصارف عمومی و کارخانجات باشد، باید ولتاژ پایین آورده شود. این افزایش و کاهش ولتاژ توسط ترانسفورماتور انجام می شود بدیهی است توزیع انرژی بیت تمام مصرف کننده های یک شهر از مرکز توزیع اصلی امکان پذیر نیست و مستلزم هزینه و افت ولتاژ زیادی خواهد بود.
برای کامل خواندن متن به ادامه مطلب مراجعه کنید.
